η αγάπη

 

Κι αν είμ’ ένα πολύγλωσσο

πλάσμα μ’ αγγέλου στόμα,

κι όλα της γης τα μυστικά

και τ’ ουρανού ακόμα

γνωρίζω…

Κι ακόμη,

αν για τους φτωχούς

το βιος μου όλο σκορπίσω

κι αν σε καμίνι φλογερό

πέσω να μαρτυρήσω…

Αν μες στα στήθη μου ποτέ

η αγάπη δεν φωλιάζει,

είμ’ ένα άδειο κύμβαλο,

που άσκοπ’ αλαλάζει!…

Ποτέ η αγάπη δεν φθονεί,

δεν κακοσυλλογιέται,

ποτέ δεν παραφέρεται

κι ούτε ποτέ καυχιέται.

Δε χαίρεται με τ’ άδικο,

μα στην αλήθεια χαίρει,

 ποτέ δεν κάνει το κακό

κι εκδίκηση δεν παίρνει.

Η αγάπη είναι μακρόθυμη

κι όλα τα υπομένει,

ποτέ δεν απελπίζεται

και τ’ άφθαστα γυρεύει!…

Έχει πηγή της το Θεό

κι ουδέποτε στερεύει…