Όλα τα μεγάλα ξένα μέσα ενημέρωσης και κυρίως οι βρετανικές εφημερίδες έχουν κάνει πρώτο θέμα την συγκλονιστική ιστορία της Μαρίας η οποία πλέον βρίσκεται στη ζεστή αγκαλιά του «Χαμόγελου του Παιδιού». Άλλωστε, το παγκόσμιο ενδιαφέρον πηγάζει και από το γεγονός ότι κατά καιρούς έχουν απασχολήσει τα διεθνή μέσα υποθέσεις όπως η εξαφάνιση της μικρής Μαντλίν στην Πορτογαλία ή του Μπεν στην Κω. Οι γονείς παιδιών που έχουν χαθεί βλέπουν ότι μπορεί να υπάρχει ελπίδα και γι’ αυτούς, εξ’ ου και το τεράστιο ενδιαφέρον και τα χιλιάδες τηλεφωνήματα που γίνονται προς την Ελλάδα.
Οι αστυνομικές αρχές κάνουν αγώνα δρόμου προκειμένου να εντοπίσουν τους βιολογικούς γονείς του ξανθού αγγέλου που βιώνει μια περιπέτεια που φυσικά δεν καταλαβαίνει αυτή την στιγμή.
Όπως δείχνουν τα πρώτα στοιχεία, φαίνεται να υπάρχει κύκλωμα εμπορίας παιδιών ή κάποια αγοραπωλησία η οποία πήγε στραβά και οι τσιγγάνοι κράτησαν το 4χρονο κορίτσι για να εισπράττουν επιδόματα και να το βγάζουν να ζητιανεύει στο δρόμο.
Οι υποτιθέμενοι γονείς του έχουν παρουσιάσει πέντε διαφορετικές εκδοχές από την ημέρα που συνελήφθησαν, από το ότι ήταν δικό τους παιδί μέχρι ότι το άφησε μια Βουλγάρα γιατί δεν έχει να το θρέψει κι αυτή το λυπήθηκαν.
Η δράση τους, ωστόσο, δείχνει ότι δεν είναι και τόσο… αθώοι του αίματος. Με πλαστές ταυτότητες, με διαφορετικές οικογενειακές μερίδες όπου εμφανίζονται να έχουν 14 παιδιά, τα 13 μάλιστα κορίτσια και με πλαστά πιστοποιητικά γέννησης, είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη οικογένεια, και πολλές άλλες, έχει να λογοδοτήσει για πολλά.
Ωστόσο, η υπόθεση της Μαρίας δείχνει και τις απίστευτες τρύπες που υπάρχουν στο σύστημα αλλά και στον έλεγχο που υπάρχει στους καταυλισμούς των Ρομά. Να θυμίσουμε μόνο ότι πρόκειται για Έλληνες πολίτες που ψηφίζουν, φορολογούνται (υποτίθεται), λαμβάνουν επιδόματα, συνταξιοδοτούνται.
Παρ’ όλα αυτά, αν ψάξει κανείς σε βάθος έχει να βρει πολλά. Και το κράτος χρόνια τώρα δεν κάνει τίποτε φοβούμενο ότι θα χαρακτηριστεί ρατσιστικό ή επειδή βολεύεται με το να υπάρχει χάος στις τάξεις των τσιγγάνων.
Για παράδειγμα, ας μας πει η Αστυνομία αν τολμά να πάει στον καταυλισμό στο Ζεφύρι όπου επικρατεί φόβος και τρόμος για τους «μπαλαμούς». Κανείς δεν πλησιάζει εκεί, επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας, είναι σίγουρο ότι υπάρχουν πολλές παρανομίες που γίνονται και ποιός ξέρει πόσες… Μαρίες θα βρεθούν. Τέτοιοι καταυλισμοί Ρομά υπάρχουν σε πολλά μέρη της χώρας, αλλά κανείς δεν κινητοποιείται για να βάλει τάξη στο χάος.
Όπως δεν συγκινείται κανείς και από τα εκατοντάδες τσιγγανάκια που βρίσκονται στα φανάρια και είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους συγγενείς τους ή από κυκλώματα.
Όπως δεν συγκινείται κανείς από το εμπόριο παιδιών που πολλές φορές αποκαλύπτεται αλλά λίγα έχουν γίνει για να περιοριστεί. Και τί να πει κανείς για το χαώδες σύστημα που επικρατεί γύρω από τις υιοθεσίες παιδιών. Οικογένειες θέλουν να υιοθετήσουν μικρά παιδιά και περιμένουν χρόνια επειδή το γραφειοκρατικό σύστημα στην Ελλάδα τους εμποδίζει. Την ίδια ώρα μικρά παιδιά μένουν επί χρόνια σε ορφανοτροφεία ενώ θα μπορούσαν να βρουν ανάδοχες οικογένειες. Ενώ τα κυκλώματα πώλησης παιδιών κάνουν χρυσές δουλειές. Πριν από μερικούς μήνες αποκαλύφθηκε κύκλωμα με συμμετοχή γιατρών που χρησιμοποιούσε αλλοδαπές οι οποίες έμεναν έγκυες, τους έδιναν 1.000 ευρώ, έπαιρναν τα έμβρυα και ποιός ξέρει τι γινόταν. Διότι είναι πολύ ευτυχές το γεγονός να πωλούνται αυτά τα παιδιά σε σχέση με το να χρησιμοποιούνται σε εμπόριο… οργάνων.
Η υπόθεση της μικρής Μαρίας θα πρέπει να κινητοποιήσει την πολιτεία, τα αρμόδια υπουργεία και τις κοινωνικές δομές. Διότι πάνω από την οικονομική κρίση υπάρχει ο άνθρωπος. Κι όταν μιλάμε για παιδιά που γίνονται αντικείμενο αγοραπωλησιών ή εκμετάλλευσης για τον προσπορισμό κέρδους, τότε δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου