Τόπος που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο απόστολος Ανδρέας ήταν η Βηθσαϊδά. Ήταν μία πόλη που ονείδισε ο Χριστός μας, διότι ενώ έκανε πλείστα όσα θαύματα στην πόλη αυτή εν τούτοις δεν πίστευσαν οι άνθρωποι. «Τότε ήρξατο ονειδίζειν τας πόλεις εν αις εγένοντο αι πλείσται δυνάμεις αυτού, ότι ου μετενόησαν· ουαί σοι, Χοραζίν, ουαί σοι Βηθσαϊδά· ότι ει εν Τύρω και Σιδώνι εγεννήθησαν αι δυνάμεις αι γενόμεναι εν υμίν, πάλαι αν εν σάκκω και σποδώ καθήμεναι μετενόησαν. πλην λέγω υμίν, Τύρω και Σιδώνι ανεκτότερον έσται εν ημέρα κρίσεως ή υμίν» (Ματθ.11,20-22). Τύρος και Σιδώνα ήταν φοινικικές ειδωλολατρικές και αμαρτωλές πόλεις. Σάκκος ήταν άγριο και σκληρό ένδυμα, που φορούσαν όταν πενθούσαν οι Εβραίοι και σποδός είναι η στάχτη, που ρίχνανε επάνω τους για να δείξουν την αφόρητη λύπη τους. Τα λόγια του Χριστού είναι φοβερά για τους κατοίκους της Βηθσαϊδά και της Χοραζίν. Λέγει ότι στην ημέρα της Β΄ Παρουσίας θα κριθούν πιο επιεικώς οι πόλεις αυτές, επειδή δεν είδαν τα θαύματα του Χριστού και δεν άκουσαν την διδασκαλία του, παρά οι ιουδαϊκές πόλεις όπως η Βηθσαϊδά.
Κι όμως απ’ αυτή τη καταραμένη πόλη βγήκαν τρεις απόστολοι· ο Ανδρέας, ο αδελφός του Πέτρος και ο Φίλιππος (Ιω.1,45). Και από την επίσης καταραμένη πόλη της Καπερναούμ (Ματθ. 11,23) βγήκε ο απόστολος και ευαγγελιστής Ματθαίος και μάλιστα από την τάξη των τελωνών. Ας μη απογοητεύονται λοιπόν οι εργάτες του ευαγγελίου, γιατί και η πιο σκληρή και άπιστη πόλη ή ενορία μπορεί να βγάλει μεγάλους αποστόλους και πατέρες της Εκκλησίας.
2.- Το όνομά του.
Το όνομά του ήταν ελληνικό όπως και το όνομα του αποστόλου Φιλίππου. Την εποχή εκείνη η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός γενικώτερα ήταν τόσο διαδεδομένα, ώστε και Ισραηλίτες λάμβαναν ονόματα ελληνικά ή μετέτρεπαν τα ιουδαϊκά εις ελληνικά. Και οι επτά διάκονοι της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων είχαν ελληνικά ονόματα· Στέφανος, Φίλιππος, Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων, Παρμενάς, Νικόλαος (Πραξ. 6,5). Τα ονόματα Ανδρέας και Φίλιππος τα συναντούμε στον Ηρόδοτο, Παυσανία, Πλούταρχο και σε άλλους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Το όνομα Ανδρέας σημαίνει ανδρείος ενάρετος, ηρωικός. Και το όνομά του το δικαίωσε ο απόστολος Ανδρέας, γιατί υπέστη μαρτυρικό θάνατο στην Πάτρα, σταυρωθείς σε σταυρό σχήματος Χ. Είναι ο μόνος εκ των δώδεκα αποστόλων που εργάσθηκε στην Ελλάδα και υπέστη μαρτύριο εις αυτήν.
Οι δύο απόστολοι Ανδρέας και Φίλιππος έχουν και μία ειδική περίπτωση που σχετίζονται με τους Έλληνες. Όταν Έλληνες -προσήλυτοι στον ιουδαϊσμό προφανώς- ζήτησαν να δουν τον Ιησού, απευθύνθηκαν στον Φίλιππο και ο Φίλιππος στον Ανδρέα και έτσι ανήγγειλαν και οι δύο το αίτημα των Ελλήνων στον Ιησού· και κείνος είπε τότε το περίφημο «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου» (Ιω. 12,20-23). Φαίνεται εδώ ότι οι απόστολοι Ανδρέας και Φίλιππος είχαν ευρύ πνεύμα και δεν κατατρυχόταν από ιουδαϊκούς εθνικισμούς και στενές αντιλήψεις. Γι’ αυτό φέρνουν τους Έλληνες κοντά στο Χριστό, για ν’ αυξηθεί ο κύκλος των μαθητών και με εθνικούς.
Επίσης έχουμε την περίπτωση του χορτασμού των πεντακισχιλίων με πέντε άρτους κρίθινους και δύο ψάρια, που ο Φίλιππος και ο Ανδρέας συζητούν με τον Χριστό πως θα χορτάσουν τόσους ανθρώπους (Ιω. 5,-9).
Στο Μαρκ. 1,29 παρουσιάζεται ο Ανδρέας να συγκατοικεί με τον αδελφό του Πέτρο στην Καπερναούμ και κει να τους επισκέπτεται ο Ιησούς για να θεραπεύσει την πεθερά του Πέτρου.
Πάλι στο Μαρκ. 13,3 ο Ανδρέας μαζί με τους άλλους κορυφαίους αποστόλους ρωτούν τον Ιησού πότε θα γίνει η καταστροφή της Ιερουσαλήμ και τα όσα έχουν σχέση με τη Β΄ Παρουσία.
Τελευταία φορά αναφέρεται ο Ανδρέας στις πράξεις των Αποστόλων (1,13-14), μετά την ανάληψη του Κυρίου, μαζί με τους άλλους μαθητές, την μητέρα του Κυρίου και τους αδελφούς του να περιμένουν στο υπερώο την κάθοδο του αγίου Πνεύματος.
3.- Επάγγελμα. Ήταν ψαράς κι αυτός και ο αδελφός του ο Πέτρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου