Το ερώτημα τώρα είναι απλό: Οι Τούρκοι έκαναν την επιλογή τους. Οι..Κύπριοι ;

Οι σχέσεις του Νίκου Αναστασιάδη με τους εκπροσώπους της Άγκυρας και τα φερέφωνά της στην Κύπρο δεν είναι κάτι νέο... 

Ένα χρόνο μετά το μεγάλο «ΟΧΙ» του κυπριακού λαού στο Σχέδιο Ανάν ο Αναστασιάδης επισκέφθηκε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί φρόντισε, προκειμένου να γίνει αρεστός στο καθεστώς του νεο-Οθωμανισμού προφανώς, να απενοχοποιήσει την Τουρκία για τα πογκρόμ κατά του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης το 1955 και μάλιστα να ρίξει την ευθύνη στον αγώνα της ΕΟΚΑ Ένα χρόνο αργότερα οργάνωνε συναυλίες με το PTK, το κόμμα του Ταλάτ. Η πρώτη στις 18 Ιανουαρίου 2006, επέτειο της θυσίας του ήρωα της ΕΟΚΑ Μάρκου Δράκου. H δεύτερη σε αίθουσα των κατεχομένων, αφιερωμένη στον Κεμάλ Ατατούρκ [Σημερινή 31/01/2007]. Τον Δεκέμβριο του 2009 και ενώ..Κύπριοι φοιτητές διαδήλωναν κατά της παρουσίας του πολιτικού αττιλάρχη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στο Λονδίνο [Μέτωπο Κυπρίων Φοιτητών 12/12/2009], ο Νίκος Αναστασιάδης συναντήθηκε μαζί του και προσφωνώντας τον «εξοχότατο» [Σημερινή 09/12/2009] δήλωσε ότι «έχουν κοινό όραμα για την Κύπρο» [Ελευθερία (Λονδίνου) 10/12/2009].

Ένα χρόνο μετά, στις 20 Απριλίου 2010, με αφορμή την εκλογή του Ντερβίς Έρογλου στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων ο Αναστασιάδης δεν παρέλειψε με επιστολή του στον Ταλάτ και στον Έρογλου να συγχαρεί τον τελευταίο:

«για την ανάληψη εκ μέρους του της ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων, κάτι που τον επιφορτίζει με ιστορικές ευθύνες. Επιπλέον ο κ. Αναστασιάδης κάνει αναφορά στη προσήλωση του Δημοκρατικού Συναγερμού σε μια λύση που θα επανενώνει την Κύπρο στα πλαίσια μιας διζωνικής δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με την ευχή ότι και ο κ. Έρογλου θα εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ εκφράζει παράλληλα την ετοιμότητα του να συναντηθεί εκ νέου μαζί του» [SigmaLive 20/04/2010].

Η ευχή του θα πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2012 όταν θα παραθέσει δείπνο στον εγκάθετο της Άγκυρας, Έρογλου, πλαισιούμενος από τους Γλαύκο Κληρίδη, Καίτη Κληρίδου και Κώστα Θεμιστοκλέους των ΕΔΗ [Εμπροσθοφύλακας 11/01/2012]. Προηγουμένως όμως φρόντισε να τραπεζώσει και τον Κουντρέτ Οζερσάι, σύμβουλο του Έρογλου [SigmaLive/ΚΥΠΕ 03/12/2011].

Η δράση τόσων χρόνων και η προσπάθειά του να γίνει αρεστός στην Άγκυρα και στον εκάστοτε κατοχικό ηγέτη επιτέλους αποδίδει καρπούς για τον Νίκο Αναστασιάδη. Κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια, όχι απλώς να γίνει αρεστός, αλλά και να στρέψει τους Τούρκους στους πιο ένθερμους υποστηρικτές του! 

Στις 11 Ιανουαρίου 2013 ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δήλωνε ότι νίκη του Νίκου Αναστασιάδη θα ήταν η καλύτερη περίπτωση αυτή τη στιγμή αφού:

«την περίοδο του σχεδίου Ανάν, ο κ. Αναστασιάδης έκανε ότι χρειαζόταν για την επίλυση του Κυπριακού, προβάλλοντας παράλληλα και την άποψη ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην πολιτική συμμαχία του Αναστασιάδη (με το ΔΗΚΟ)» [Καθημερινή Κύπρου/ΚΥΠΕ 11/01/2013].

Αλλά και ο Σερντάρ Ντενκτάς, γιος του αιμοσταγούς αρχιφασίστα Ραούφ Ντενκτάς, ελπίζει στον Νίκο Αναστασιάδη. Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2012 θα δηλώσει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Πολίτης:

«Ελπίζουμε πως κάτι θα αλλάξει, εάν ο κύριος Αναστασιάδης κερδίσει τις εκλογές αυτές – από όσα διαβάζουμε και ακούμε από Ελληνοκύπριους φίλους, ο κύριος Αναστασιάδης θα κερδίσει τις εκλογές αυτές. Ο κ. Αναστασιάδης έχει μια πιο ήπια προσέγγιση για πολλά θέματα, όπως το βλέπω εγώ φυσικά.» [Πολίτης 30/09/2012]

Οι ελπίδες των Τούρκων στο πρόσωπο του Νίκου Αναστασιάδη εκφράζονται και μέσα από το άρθρο του Yusuf Kanli στη Hürriyet στις 15 Φεβρουαρίου 2013. Ο αρθρογράφος τονίζει:

«Πριν από λίγους μήνες, ο  Αναστασιάδης συζητούσε πιθανότητα χαλαρής ομοσπονδίας στα πρότυπα συνομοσπονδίας. Τώρα, πιεζόμενος να κερδίσει με την πολύτιμη στήριξη της ακροδεξιάς, φαίνεται να εγκαταλείπει τις θέσεις του. Τις εγκατέλειψε όμως;». [Hürriyet 15/02/2013]

Στο ίδιο άρθρο επισημαίνεται και η προσδοκία των Τούρκων στη σύγκληση πενταμελούς-διεθνούς διάσκεψης ώστε να μετατοπιστούν οι ευθύνες για τον συμβιβασμό στις «δύο μητέρες πατρίδες». Αξίζει να σημειωθεί πως την ίδια στιγμή Τούρκοι δημοσιογράφοι, μεταξύ τους και αυτός της Hürriyet, σε συνέντευξη στις 19 Σεπτεμβρίου 2012  λένε κατάμουτρα στον Γιώργο Λιλλήκα πως εύχονται να μην εκλεγεί αυτός [Ελεύθερη Κύπρος 08/02/2013], προφανώς διότι ευνοούν την εκλογή Αναστασιάδη! 

Φαίνεται ότι δεν είναι μόνο οι Τούρκοι πολιτικοί που ελπίζουν σε εκλογή Αναστασιάδη αλλά και ο τουρκικός λαός εν γένει, τουλάχιστον αν κρίνουμε από τα άρθρα μεγάλων εφημεριδών. Τα προηγούμενα ενισχύει και το άρθρο της τουρκικής εφημερίδας Zaman στις 10 Φεβρουαρίου 2013 που τιτλοφορείται: «Οι Τούρκοι ευνοούν τον Αναστασιάδη στις εκλογές της “Ελληνικής Κύπρου”» [Zaman 10/02/2013] και σημειώνει ότι η πλειοψηφία των Τούρκων ευνοεί την εκλογή Αναστασιάδη στις επερχόμενες εκλογές και τονίζει ότι πρόκειται για τον αγαπημένο υποψήφιο στην «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείας Κύπρου».

Το 2011 με αφορμή κοινό ανακοινωθέν ΔΗΣΥ-ΡΤΚ, ο Λάζαρος Μαύρος σχολίαζε:

«Τα μέχρι τώρα κέρδη του Αττίλα, τα άχρι τούδε πολιτικά κεκτημένα της Τουρκίας στο Κυπριακό: Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, η λεγόμενη «πολιτική ισότητα» – καθεστωτική εξίσωση του ελληνικού 82% με το τουρκικό 18% και τα τρόπαια που απέσπασε η Άγκυρα με το Joint Statement Χριστόφια – Ταλάτ της 23ης Μαΐου 2008 (και 1.7.08) για «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς», αποτελούν το περιεχόμενο του Κοινού Ανακοινωθέντος τής υπό τον κ. Νίκο Αναστασιάδη αντιπροσωπίας της ηγεσίας του ε/κ ΔηΣυ της Κυπριακής Δημοκρατίας, που πήγε, νομοταγής στις διαδικασίες «διασυνοριακής» διέλευσης του Αττίλα, στα κατεχόμενα, με την υπό τον κ. Οζκάν Γιοργκαντζίογλου αντιπροσωπία του τ/κ Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος τού παράνομου κατοχικού ψευδοκράτους.» Καταλήγοντας διερωτάτο τότε: «Και μετά από τόσων ετών τουρκολειχίες, δικαιούται καθείς να ερωτήσει την ηγεσία του ΔηΣυ: Σε τι ωφέλησαν τους Έλληνες, στο Κυπριακό, όλες αυτές οι «επαναπροσεγγίσεις»;» [Σημερινή 07/07/2011]

Η απάντηση ήρθε 1,5 χρόνο αργότερα. Οι «από τόσων ετών τουρκολειχίες» κατέστησαν τον Νίκο Αναστασιάδη ως τον εκλεκτό της Άγκυρας.

ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΑΣ