17 Φεβρουαρίου Συναξαριστής

Θεοδώρου Τήρωνος, Μαριάμνης, Αὐξιβίου Ἐπισκόπου, τῶν Ἁγίων Ρωμύλου, Σεκουνδιανοῦ, Δονάτου καὶ τῶν σὺν αὐτοὶς μαρτυρησάντων, Θεοδούλου Μάρτυρος, Θεοστηρίκτου Ὁσίου, Εὕρεση Λειψάνων Ἁγίου Μηνᾷ Καλλικελάδου, Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας βασιλέων, Θεοδώρου ἐκ Ρωσίας, Θεοδώρου Βυζαντινοῦ, Μιχαὴλ Νεομάρτυρα, Ρωμανοῦ ἐκ Τυρνόβου, Ἐρμογένους Πατριάρχου, Βαρνάβα Ὁσίου


Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Τήρων (Ἑορτὴ Θεόδωρος)

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Τήρων καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Ἀμάσεια στὴ Μαύρη Θάλασσα, ποὺ ὀνομαζόταν Χουμιαλὰ καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Μαξιμιανοῦ (286-305 μ.Χ.), Γαλερίου (305-311 μ.Χ.) καὶ Μαξιμίνου (305-312 μ.Χ.).
Ὀνομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στὸ στράτευμα τῶν Τηρώνων, δηλαδὴ τῶν νεοσυλλέκτων, διοικούμενο ὑπὸ τοῦ πραιπόσιτου Βρίγκα.
Διαβλήθηκε στὸν πραιπόσιτο ὡς Χριστιανὸς καὶ κλήθηκε σὲ ἐξέταση. Ἐκεῖ ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν Χριστὸ χωρὶς δισταγμό. Ὁ διοικητὴς Βρίγκας δὲν θέλησε νὰ προχωρήσει στὴν σύλληψη καὶ τιμωρία τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, ἀλλὰ τὸν ἄφησε νὰ σκεφθεῖ καὶ νὰ τοῦ ἀπαντήσει λίγο ἀργότερα. Πίστευε ὅτι ὁ Θεόδωρος θὰ ἄλλαζε καὶ θὰ θυσίαζε στὰ εἴδωλα.

Ὁ Μεγαλομάρτυς, ὄχι μόνο παρέμεινε ἀδιάσειστος στὴν πίστη του, ἀλλὰ ἔκαψε καὶ τὸ ναὸ τῆς μητέρας τῶν θεῶν Ρέας, μετὰ τοῦ εἰδώλου αὐτῆς. Ἀμέσως τότε συνελήφθη καὶ
ρίχθηκε ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες σὲ πυρακτωμένη κάμινο, ὅπου καὶ τελειώθηκε μαρτυρικά.