Επί έναν ολόκληρο χρόνο ο λαός μας δέχεται εκβιαστικά διλήμματα και τελεί υπό το κράτος μιας πρωτοφανούς επιχείρησης.....
«οικονομικής τρομοκρατίας». Τώρα που έφθασε η ώρα να διατυπώσουν οι πολίτες τη γνώμη τους, την κριτική, την αντίθεση ή και την άρνησή τους προς τις επιλογές του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησης των εντολοδόχων του ΔΝΤ και της «τρόικας», εμφανίστηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να διατυπώσει στην πράξη ένα κατηγορηματικό
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ…
Επιτρέπεται μόνον η κομματική ψήφος προς τους υποψήφιους που υπέδειξε και στηρίζει το ΠΑΣΟΚ άλλως επέρχεται το ΧΑΟΣ. Άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός υπέδειξε τους υπονομευτές, τους ανεύθυνους που μας οδηγούν στο χάος αυτό. Είναι εκείνοι που θα εκδηλώσουν την αντίθεσή τους προς τις επιλογές της κυβέρνησης, που θα αρνηθούν το «σιδερένιο κλουβί» του Μνημονίου, καταψηφίζοντας τους εκλεκτούς του Γ. Παπανδρέου, ακόμα και τον κ. Τατούλη…
Ο πρωθυπουργός «κατανάλωσε» και ακύρωσε ο ίδιος το τελευταίο πολιτικό του επιχείρημα: Ότι ελέγχει την πορεία της χώρας και ότι στην πορεία αυτή διαφαίνεται κάποια θετική προοπτική. Εάν πράγματι πίστευε κι ο ίδιος σ' αυτήν την πολιτική θέση, τότε δεν θα προσέτρεχε ως εκβιαστής και ταυτόχρονα ως ικέτης της ψήφου των πολιτών στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Η θλιβερή εμφάνιση του πρωθυπουργού στην -ακραίως αντιδημοκρατική- διαδικασία της «διακαναλικής» αποκαλύπτει αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα: Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι απαιτούνται και νέα σκληρά μέτρα που αφορούν όχι μόνο την υστέρηση εσόδων από το 2010, αλλά και το «διευρυνόμενο» συνεχώς έλλειμμα του 2009. Γνωρίζει ότι τα νέα ψέματα που χρησιμοποιεί προεκλογικά θα προκαλέσουν, σε ελάχιστες εβδομάδες, τις νέες αντιδράσεις, τη νέα οργή της κοινωνίας… Στ' αλήθεια νομίζει ότι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή αν «βγάλει» δήμαρχο τον κ. Καμίνη και περιφερειάρχες τον κ. Τατούλη και τον κ. Σγουρό;
Ένας ηγέτης, ένα κυβερνητικό σχήμα, που έχουν συνείδηση της ιστορικής τους ευθύνης, που σέβονται τη γνώμη των πολιτών και αναγνωρίζουν τις -άδικες- θυσίες που υφίστανται δεν θα εκβίαζαν εκ νέου την κοινωνία με το «πιστόλι στον κρόταφο». Δεν θα προσπαθούσαν να «φιμώσουν» τους πολίτες, εμποδίζοντάς τους να εκδηλώσουν ελεύθερα τη γνώμη τους.
Αντίθετα, θα έπρεπε να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν πολιτικά την αντίθεση και την οξεία κριτική στάση των πολιτών. Θα έπρεπε να μπορούν να αναπροσανατολίσουν τις επιλογές τους μέσα από ένα εθνικό σχέδιο που θα ξεπερνά τις αρνητικές επιλογές του Μνημονίου, θα διατηρεί τις κοινωνικές ισορροπίες και θα προστατεύει την παραγωγική δομή της χώρας. Κι όχι βέβαια να επισείουν πάνω από τα κεφάλια των πολιτών την «γκιλοτίνα» του Μνημονίου.
Ο Γ. Παπανδρέου με την εμφάνισή του θύμισε αυτόματα τον προηγούμενο πρωθυπουργό, τον Κ. Καραμανλή, στην τελευταία του περίοδο, την περίοδο της πτώσης. Με την επίκληση ενός «αδιεξόδου» που θα πρέπει να «αποφύγουμε» με την ψήφο μας, λειτούργησε ο ίδιος αποσταθεροποιητικά, διεύρυνε την ανασφάλεια των πολιτών, αμφισβήτησε ο ίδιος την εξουσία την οποία εκπροσωπεί και διαχειρίζεται. Συνέπεια του γεγονότος αυτού είναι η άνοδος των spreads την επομένη ακριβώς της διακαναλικής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου