Χθες, ο Γερμανόβιετναμέζος αντικαγκελάριος κ. Ρέσλερ, κατά την ομιλία του σε συγκέντρωση του αποκόμματός του, κατηγόρησε με ιδιαίτερα υψηλούς τόνους, την δοτή ελληνική κυβέρνηση άκουσον -άκουσον ότι δεν τηρεί τις υποσχέσεις της, ενώ υποστήριξε πως "κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες κάνουν πολύ περισσότερα από την Ελλάδα για να αναπτύξουν την ανταγωνιστικότητά τους". "Δεν δίνουμε τίποτα χωρίς αντάλλαγμα , και αφού συνέκρινε απαξιωτικά την Ελλάδα ακόμα και με τις αναπτυσσόμενες χώρες, είπε, αμέσως μετά, σε τόνο και ύφος όχι απλώς απαράδεκτο αλλά άθλιο, για το οποίο θα έπρεπε η σίγουρα η κυβέρνησή του σύσσωμη να ντρέπεται, ότι το Βερολίνο «δεν θα δεχθεί άλλους εκβιασμούς από την Ελλάδα. Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά πιο… πολιτισμένα, κινήθηκε επίσης και ο χολός Γερμανός υπουργός κ. Σόιμπλε, ο οποίος, σε ερώτηση για το αν χάνει την υπομονή του, με τη χώρα μας εξέφρασε την ελπίδα ότι οι αρμόδιοι στην Ελλάδα έχουν καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης. "Προσπαθώ να μη χάσω την υπομονή μου είπε, αφού πρώτα εξήγησε την ουσία των όσων έγιναν τις τελευταίες ημέρες, και ερμηνεύοντας το «χρησμό» του αντιπροέδρου του είπε ότι πλέον, με τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα πράγματα, εννοώντας κυρίως τον κλειστό λογαριασμό, έχει ελαχιστοποιηθεί πλέον ο κίνδυνος για το κοινό νόμισμα από το ελληνικό χρέος. Αυτή, ήταν και η πιο επίσημη, παραδοχή του νέου «μικτού» καθεστώτος στο οποίο έχει ήδη περιέλθει η Ελλάδα: εξωτερική ασφάλεια για το κοινό νόμισμα και εσωτερική χρεοκοπία, η οποία επιτείνεται διαρκώς, ακριβώς για να εξυπηρετηθούν οι προδιαγραφές αυτής της εξωτερικής ασφάλειας. Στην ουσία, οι κορυφές της γερμανικής ηγεσίας είπαν χθες ότι η Ελλάδα αυτοχειριάστηκε…
Η παραδοχή αυτή του γερμανού υπουργού, θα έπρεπε να μας κάνει να αντιληφτούμε και κάτι . Οτι η γερμανική πολιτική στην Ελλάδα, ουδόλως ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη. Στη νεοναζιστική Γερμανία ξέρουν ότι με αυτά που επιβάλλουν, σκοτώνουν κάθε δυνατότητα ελληνικής ανάκαμψης. Δεν τους απασχολεί όμως καθόλου κάτι τέτοιο.
Επιδίωξαν μια δήθεν συμφωνία που επετεύχθη, μέσω αργυρώνητων ελλήνων πολιτικών που αν ήταν σε επίπεδο αστικού ή και ποινικού δικαίου, οι δικηγόροι, παρά τις υπογραφές, θα την έβγαζαν πιθανότατα άκυρη χωρίς μεγάλες δυσκολίες σε κάποιο δικαστήριο, και αποτελεί μεγίστη υποκρισία να αναφέρεται κανείς σε συμφωνία.
Υπό την πίεση εκβιασμών και εξαγορών συμφώνησαν τα πάντα: συντάγματα, νόμοι, κυριαρχίες, πλήρεις επιτροπείες, ταμεία με όλη τη δημόσια περιουσία, ενδεχομένως και εκλογές που δεν θα δούμε σύντομα. Οι προδοτικές συμφωνίες φορτώνουν την Ελλάδα ενυπόθηκα με την εθνική περιουσία χρέη, οι πρόνοιές τους διασφαλίζουν ότι η διαμορφωθείσα ανακύκλωση του χρήματος δεν θα επηρεάσει τη σταθερότητα του ευρώ, ενώ η εσωτερική αποτυχία τους επιτρέπει να «ισοπεδώσουν» τα πάντα.
Η συνταγή τους είναι απλή: η νομισματική κυκλοφορία θα εξανεμιστεί, η Ελλάδα θα λιώσει εσωτερικά, θα πεινάσει, θα μετατραπεί θέλοντας και μη, σε μια ζώνη τύπου ανατολικών χωρών μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και, σε δέκα χρόνια, ή σε δεκαπέντε, θα ξαναβρεί υποτίθεται το δρόμο της ως μια αποικία στην καρδιά της Ευρώπης, όπου τα πάντα θα κοστίζουν ένα κομμάτι ψωμί: η γη, τα ακίνητα, οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι, η εργασία, ακόμα και η γεωπολιτική θέση, αφού η χώρα, μέσα στην κατάσταση της πείνας, δεν θα είναι σε θέση ούτε καν αυτή να αξιοποιήσει, ούτε καν να αυτοπροστατευθεί από τον εξωτερικό κίνδυνο. Σε αυτή τη «διαπραγμάτευση», ακόμα και οι ιδιώτες πιστωτές, υπήρξαν απείρως φιλικότεροι από τους «συμμάχους» μας «σωτήρες» του Βερολίνου…
Έτσι, δεν μας κάνει εντύπωση και η χθεσινή γερμανική δήλωση, από τον υπουργό Εξωτερικών κ. Βεστερβέλε, ότι δεν τίθεται κανένα θέμα για ένα είδος «σχεδίου Μάρσαλ» για την Ελλάδα. Το Βερολίνο έσπευσε να κλείσει αυτή τη συζήτηση, αμέσως μόλις την άνοιξε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Τι να το κάνει το σχέδιο Μάρσαλ; Το σχέδιο Μάρσαλ, από το οποίο πριν από κάθε άλλη χώρα η ίδια η Γερμανία ωφελήθηκε τα μέγιστα και επεβίωσε μετά τον πόλεμο, σε συνδυασμό με την κατ' ουσίαν αναγκαστική παραγραφή των πολεμικών αποζημιώσεων που επέβαλαν σε πολλές χώρες οι ΗΠΑ για να την κρατήσουν ζωντανή απέναντι στην ΕΣΣΔ, ήταν ένα σχέδιο που στήριξε τις χώρες από τις οποίες πέρασε. Είχε όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά του Ψυχρού Πολέμου και όλη την αρνητική πολιτική επιβολή, αλλά, ταυτόχρονα, δεν γκρέμιζε. Εχτιζε. Δεν ισοπέδωνε. Βοηθούσε. Δεν συρρίκνωνε. Ανέπτυσσε.
Το ναζιστικό Βερολίνο, δεν έχει τίποτα τέτοιο στο μυαλό του, και μπορεί σήμερα να πανηγυρίζει: έβαλε την Ελλάδα να χρεωθεί ακόμα περισσότερο για να απαλείψει τον κίνδυνο για το ευρώ και, τώρα, βλέπει τη χώρα να ερημοποιείται αστραπιαία, κάτι που θα την καταστήσει σύντομα υλικό προς πλήρη αρπαγή.
Όμως, όσο κι αν οι Γερμανοί πιστεύουν ότι τα κατάφεραν, ίσως το μέλλον τους εκπλήξει. Οι κκ Σόιμπλε, Ρέσλερ και Βεστερβέλε, που εν χωρώ επιτέθηκαν πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι των Βρυξελλών, δεν έχουν υπολογίσει ότι, η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ …Δρέσδη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου