Γεια σου Ελλάδα

Δεν μπορώ άλλο να διαβάζω για το πόσο βρώμικος είναι ο δημόσιος τομέας. Για το όργιο προσλήψεων, κατασπαταλησης δημοσίου χρήματος που ακόμα και τώρα συντελείται. Δεν μπορώ να τα ακούω άλλο για δυο λόγους. 

Αφενως γιατί τα ΜΜΕ ανακάλυψαν τώρα ότι το θέμα αυτο πουλάει και το ανήγαγαν σε μείζον (τώρα πια που κόπηκαν ή έστω μειώθηκαν και τα χρήματα που παίρνουν απο το κράτος) ασχολουμμενα όλη τη μέρα με αυτο χτυπώντας στην αγανάκτηση του κόσμου και αφετερου, γιατί αυτα τα ξέρω χρόνια. Δεν είμαι ούτε δημοσιογράφος ούτε πολιτικός ούτε δημόσιος υπάλληλος αλλα τα ξέρω χρόνια. Γιατί τα ξέρω; Τα ξέρω γιατί τα τελευταία χρόνια δεν κυκλοφορω με κλειστά τα ματιά μου έξω στον κόσμο.

Δηλαδή εσένα σου φαινόταν λογική η έκρηξη των suv τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα; Το ότι χτιζοταν όλη την ώρα νέες οικοδομές; Το ότι άνοιγαν συνεχώς μαγαζιά με ρούχα/ ηλεκτρικά είδη/έπιπλα κλπ. Το ότι όλοι είχαν τόσα πολλά χρήματα για να πηγαίνουν κάθε τρεις και λίγο ταξίδια στο εξωτερικό; Και αλλα παρά πολλά. Σε μια χώρα που δεν παράγει τίποτα; Που έχει μηδενικές εξαγωγές; Που έχει μηδενική βιοχηχανια. Απο που έρχονταν αυτα τα λεφτά; Απο τον ουρανό; Έπεφταν με αλεξίπτωτο στην πόρτα μας; Όχι βέβαια. Απο τα κρατικά ταμεία έφευγαν. Για αυτο το χρέος είναι πιο τεράστιο και απο τεράστιο. Ένας κρατικός τομέας συντηρουσε και γιγαντωνε πάνω απο 3 εκατομυρια έλληνες. Δεν είναι μεγάλο το νούμερο. Αν βάλεις δημόσιους υπαλλήλους, εργολάβους δημοσίων έργων, εταιρίες μεγαλοκαρχαριων που έκαναν δουλειές με το δημόσιο, υπερεγολαβους δημοσίων έργων, υπευπερεγολαβους δημοσίων έργων κτλ, θα δεις ότι το νούμερο ίσως είναι και μεγαλύτερο.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε την Ελλάδα και ότι έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη. Έχει την μεγαλύτερη ευθύνη γιατί απο το 1981 μέχρι τώρα έχει κυβερνήσει τα περισσότερα χρόνια. Και μετα ήρθε η 5ετία Καραμανλή και το γλυκό έδεσε. Ο Καραμανλής ήρθε αντιμέτωπος με ένα κράτος τόσο βαθειά κομματικό που ήξερε ότι ότι και αν έκανε δεν πρόκειται να έβγαινε ξανά πρωθυπουργός. Εκτός απο το να δώσει όσα λεφτά μπορούσε και δεν μπορούσε στους πολίτες, χωρίς να τον απασχολεί το γεγονός ότι όχι μόνο λεφτά δεν υπάρχουν αλλα έχουμε χρεοκοπησει κιόλας. Και έδωσε. Σε τρελά επιδόματα, σε πολύτεκνους, σε φοροαπαλλαγές, έβαλε διπλοθεσιτες στο δημόσιο έφτιαξε παρανοικους οργανισμούς όπως η Αγρογη, μοίρασε λεφτά σε ΜΚΟ και αλλα πολλά. Μόνο και μόνο με την ελπίδα να ξαναβγει. Και ξαναβγηκε. Και ίσως να ξαναεβγαινε αν δεν έπρεπε να τον ρίξουν. Ποιοι; Δεν ξέρω. Ίσως οι αμερικάνοι. Ίσως οι ευρωπαίοι. Ίσως οι Ελοχιμ. Οι νεφελιμ. Ίσως να έφυγε ο ίδιος. Κάπως πάντως έπεσε. Απότομα. Γιατί έτσι έπρεπε.

Το τέλος λοιπόν έχει έρθει. Ο καθένας παλεύει απλά για να σωσει ότι μπορει. Και να μαζέψει ότι μπορει. Αποκλείεται όλοι αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι που απεργούν και διαμαρτύρονται να μην ξέρουν ότι δεν πρόκειται να αντέξουμε για πολυ ακόμα. Αποκλείεται να μην το ξέρουν για ζουν το κράτος απο μέσα. Βλέπουν ότι οι υπηρεσίες τους δεν έχουν χρήματα ούτε για να πάρουν νέα στυλο. Απλά παλεύουν να κρατήσουν κανά μήνα ακόμα, να πάρουν το μισθό τους. Και μετα ότι γίνει. Έτσι παει πια το πράγμα στην Ελλάδα. Μήνα με το μήνα.

Για αυτο άλλωστε και δεν έχουν καεί όλα στην Ελλάδα με αυτα τα μέτρα που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση. Γιατί αν έλεγες πριν απο 4-5 χρόνια σε κάποιον το τι θα γινόταν στην Ελλάδα, θα σου έλεγε ότι λες μαλακίες. Και ότι αν ποτε γίνονταν τα μισά απο αυτα θα καιγόταν η βουλή και το Μέγαρο Μαξίμου. Αλλα δεν καίγεται. Γιατί υπερισχύει το αίσθημα της επιβίωσης. Να προλάβουμε να μαζέψουμε/προφυλάξουμε ακόμα ότι μπορούμε. Και μετα βλέπουμε. Έτσι είναι.

“Ελλάδα είναι η γιαγιά που έχει πεθάνει αλλα στα εγγόνια της λέμε ότι είναι στην εντατική για να μην στεναχωρηθουν” είχα γράψει παλιά στο τουιτερ μετα απο κάποια επεισόδια στα γήπεδα. Αλλα κατα τη γνώμη μου απεικονίζει απόλυτα αυτο που τώρα συμβαίνει.