Ελλάδα - Ιρλανδία - Πορτογαλία… Συμμαχία;

Η παραίτηση του Σοσιαλιστή πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες τη νύχτα της Τετάρτης με αφορμή την άρνηση της κεντροδεξιάς αξιωματικής αντιπολίτευσης υπό τον Πέδρο Κοέλιο να ψηφίσει το τέταρτο πακέτο λιτότητας, έστρεψε τα βλέμματα της ευρωπαϊκής κοινότητας στη Λισσαβόνα … και στην Αθήνα.

Την επόμενη ημέρα, τα βλέμματα των ηγετών που προσήλθαν στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο Κορυφής ήταν στραμμένα στα δίδυμα Σόκρατες-Παπανδρέου και Κοέλιο-Σαμαρά, ενώ η προγραμματισμένη από μέρες συνάντηση των δύο τελευταίων πήρε άλλες διαστάσεις και έτυχε μεγαλύτερης προβολής.
Κι αν την Πέμπτη ήταν διάχυτη η εκτίμηση ότι οι εταίροι φοβούνται κοινές πορείες, την Παρασκευή η Αγκελα Μέρκελ την επιβεβαίωσε …τραβώντας στα ενδότερα τον κ.Κοέλιο για μία «μικρή συζητησούλα» που διήρκεσε σχεδόν μισή ώρα. Τι του είπε; Το προφανές: ότι μπορεί να καταψήφισε το πακέτο και να «έριξε» την κυβέρνηση, οφείλει ωστόσο να πάρει θέση για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας του ώστε να μην οδηγηθεί (και) η Πορτογαλία στον μηχανισμό στήριξης. Σε ελεύθερη μετάφραση, «έκανες το αντιπολιτευτικό σου παιχνίδι, πρόσεξε τώρα πώς θα πορευτείς».
Θεωρείται πολύ πιθανό να δέχθηκε ο κ.Κοέλιο και «πιέσεις» για να συμπράξει σε ένα κυβερνητική σχήμα συνεργασίας ώστε να αποφευχθούν πρόωρες εκλογές, δεδομένου ότι ο ίδιος, στις μετέπειτα δηλώσεις του, «ξέκοψε» ένα τέτοιο ενδεχόμενο και δεν άφησε άλλο περιθώριο παρά την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στις αρχές Ιουνίου. (Σ.σ. στην Πορτογαλία οι εκλογές είχαν γίνει, όπως και στην Ελλάδα, το φθινόπωρο του 2009). Λογικό από την πλευρά του, αν συνυπολογίσει κανείς δύο δεδομένα: Πρώτον, ότι το κόμμα του έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις και μπορεί, μαζί με το έτερο, μικρότερο, κεντροδεξιό κόμμα της Πορτογαλίας, να σχηματίσει μετεκλογική κεντροδεξιά κυβέρνηση συνεργασίας. Δεύτερον, ότι ο κ.Κοέλιο θέτει θέμα αναποτελεσματικότητας της οικονομικής πολιτικής Σόκρατες που παρά τα τρία πακέτα λιτότητας δεν έφερε αποτελέσματα, ζητώντας «άλλο μείγμα πολιτικής».
Ομοιότητες
Οι ομοιότητες με τα καθ΄ημάς είναι φανερές, μια και ο αρχηγός της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης αρνείται να συναινέσει σε μία πολιτική «που οδηγεί στον φαύλο κύκλο της ύφεσης» και ζητά επιμόνως «νέο μείγμα οικονομικής πολιτικής». Οι διαφορές, ωστόσο, είναι δύο και σημαντικές: Η Πορτογαλία δεν έχει προσφύγει (ακόμη) στην τρόικα οπότε δεν δεσμεύεται από Μνημόνιο, και, επιπλέον, η δική της αξιωματική αντιπολίτευση έχει «χτυπήσει» προ πολλού δημοσκοπική πρωτιά.
Για το μεν πρώτο οι συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά σημειώνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτό καθ΄εαυτό το Μνημόνιο αλλά οι όροι του. Θεωρούν δηλαδή ότι ο «δικός τους» κ.Κοέλιο «θα διαπραγματευτεί σκληρά» τους όρους δανεισμού (εάν κινηθεί η διαδικασία προσφυγής), σε αναλογία με τον κ.Σαμαρά που ζητά ήδη επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού Μνημονίου. Οσο για το δεύτερο, σημειώνουν ότι η ΝΔ μπορεί να μην καταγράφει δημοσκοπική εκτίναξη, «η ελεύθερη πτώση του ΠΑΣΟΚ ωστόσο προοιωνίζεται απώλεια της πρωτιάς του» - όπως λένε χαρακτηριστικά «η ΝΔ ανεβαίνει από τις σκάλες και το ΠΑΣΟΚ πέφτει με το ασανσέρ».

Μέτωπο αδυνάμων

Σ΄ένα τέτοιο σχεδιασμό υπακούει η προσπάθεια Σαμαρά να συγκροτηθεί «αντιμνημονιακό μέτωπο» των αδυνάμων. Όπως είχε σημειώσει το Capital από τις αρχές της εβδομάδας, αυτό ήταν το αντικείμενο της κατ΄ιδίαν συνάντησής του με τον κ.Κοέλιο την Πέμπτη, κι αυτό είχε συζητήσει λίγο πριν την άτυπη Σύνοδο Κορυφής στις 11 Μαρτίου με τον νεοεκλεγένα Ιρλανδό (κεντροδεξιό) πρωθυπουργό Εντα Κένι, ο οποίος κινείται στη λογική αλλαγής του ιρλανδικού Μνημονίου.
Και ναι μεν ο κ.Κένι δεν είχε φανεί να ενθουσιάζεται με ένα τέτοιο κοινό μέτωπο (στη λογική ότι είναι διαφορετικές οι αιτίες των προβλημάτων), ο κ.Κοέλιο όμως έδειξε πρόθυμος - γι΄αυτό και τον… τράβηξε από το μανίκι η κ.Μέρκελ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η γερμανίδα καγκελάριος εξήρε τις προσπάθειες της «αξιόπιστης ελληνικής κυβέρνησης Παπανδρέου», η οποία, στον αντίποδα των Ιρλανδών και των Πορτογάλων, πασχίζει να σώσει τη χώρα – έδωσε έμφαση μάλιστα στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων 50 δις.
Κατόπιν τούτων είναι προφανής η αγωνία της «γαλάζιας» ηγεσία για την πολιτική κρίση στην Πορτογαλία, αφού από την έκβασή της θα κριθεί, εν πολλοίς, η δική της απήχηση – τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Εάν έλθουν «καλά» νέα από τη Λισσαβόνα, θα μπορεί κι ο κ.Σαμαράς να αγνοήσει ένα πιθανό δίλλημα Παπανδρέου «ή ψηφίζετε ή πάμε σε εκλογές». Εάν όχι, θα ζοριστεί…
capital.gr

Αναρτήθηκε από Sarotiko στις 4:32 μ.μ.