Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ο χριστιανός

Ένας Ελληνοαμερικάνος επισκέπτεται τον αδερφό του, βοσκό στην Κρήτη. Έχει μαζί του κι ένα σκύλο ράτσας Αλάσκας. 

Τον βλέπει ο βοσκός και τον παρακαλάει:
-Άσε μου  αδερφέ το σκύλο εδώ, κι εγώ θα τον έχω στην περιποίηση, γιά τέτοιο σκύλο δε βρίσκω εδώ να!!!
-Ναι! του λέει  ο αδερφός του, αλλά θέλω να ζει σαν ...άνθρωπος! Εμείς στην Αμερική είμαστε πολύ φιλόζωοι!
-Να μην στεναχωριέσαι! Στη μάντρα ή στο σπίτι θα τον έχω πάντα μαζί μου και μόνο κρέας και γάλα θα τρώει!
Με τα πολλά λύγισε ο Αμερικάνος στα παρακάλια του αδερφού του. Και τον άφησε!

Περνάνε δέκα χρόνια, μοιραία πεθαίνει ο σκύλος από βαθειά γηρατιά.

Τηλεφωνάει ο βοσκός στον αδερφό του, και παίρνει την απάντηση:
-Α!!! είπαμε σαν άνθρωπος!!! θα τον κηδέψεις κανονικά με παπά και νεκροφόρα.
-Μα γίνονται αυτά τα πράγματα;
-Πες το στον παπά του χωριού να το κάνει!

Πάει ο βοσκός στον παπά, του λέει ότι θέλει κανονική κηδεία για το λυκόσκυλο και του λέει ο παπάς:

-Σήφη,την τσικουδιά να την λιγοστέψεις! ήντα ΄ναι αυτά που μου ζητάς!

-Μα ο αδερφός μου λέει.. και παίρνει στο κινητό και μιλά με τον αδερφό του.
-Δώσε μου τον παπά!, λέει ο Αμερικάνος
-"Έλα παπα-Λάμπρο με ακούς; δυόμισυ χιλιάδες δολάρια σου στέλνω για την κηδεία του σκύλου αλλά να γίνει όπως πρέπει, εντάξει";

-Εντάξει! εντάξει!, λέει κι ο παπάς.

Κλείνει το κινητό ο παπάς και λέει του Σήφη.

-Καλά ρε κουμπάρε! γιατί δεν μου λές από την αρχή ότι ο σκύλος σου... ήταν  Χριστιανός Ορθόδοξος!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου