Όταν ο Βενιζέλος έγινε… παιδαγωγός του Γιώργου

Το περιστατικό συνέβη λίγο πριν ο Γιώργος γίνει πρωθυπουργός. Η αφήγηση είναι ενός ανθρώπου που ήταν παρών: Γραφείο Βαγγέλη Βενιζέλου στην οδό Βουκουρεστίου...

Μόλις έχει πάρει στα χέρια του ένα κείμενο του Γιώργου και το διαβάζει. Τον είχε παρακαλέσει- πάντα ευγενικά όπως συνηθίζει ο Γιώργος, να του ρίξει μια ματιά και να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις. 

Απέναντι του, όπως καθόταν στη βαθιά του πολυθρόνα ο Βαγγέλης, είχε έναν επισκέπτη που δεν του έδινε και μεγάλη σημασία, τον είχε αφήσει να περιμένει υπομονετικά περιεργαζόμενος το χώρο του γραφείου του Ευάγγελου. 

Ο καθηγητής Πανεπιστημίου μόλις είχε αρχίσει να διαβάζει το κείμενο του Γιώργου, στα ελληνικά φυσικά, και να κάνει σιγά, σιγά διορθώσεις. Διάβαζε, διάβαζε κάπου- κάπου έκανε μία παύση, σήκωνε το κεφάλι του απορημένος, και ξανά συνέχιζε. 

Διάβαζε, διάβαζε, διόρθωνε το κείμενο με κόκκινο στυλό σε σημείο κάποια στιγμή να γεμίσει όλο κοκκινάδια από τις πολλές διορθώσεις. Έβαζε τελείες, έσβηνε τα κόμματα εκεί που δεν χρειάζονταν , κεφαλαία, πεζά, υπογραμμίσεις, παραγράφους… και πάει λέγοντας. 

Η ώρα περνούσε, ο επισκέπτης πάντα σιωπηλός με τα μάτια στο ταβάνι και τους γύρω χώρους του γραφείου περίμενε ένα νεύμα του Ευάγγελου. Μια καλημέρα, κάτι τέλος πάντων που να υποδηλώνει την παρουσία του στο γραφείο. Κάποια στιγμή λοιπόν εκεί που με θρησκευτική αφοσίωση ο Βαγγέλης διόρθωνε το κείμενο του Γιώργου, δεν άντεξε. 

Σήκωσε από το γραπτό το κεφάλι του εκνευρισμένος και απευθυνόμενος στον καλεσμένο του, του λέει με φωνή που μαρτυρούσε αγανάκτηση πετώντας παράλληλα το κείμενο στο γραφείο επάνω: Παιδαγωγός είμαι εγώ;… Όχι πες μου σε παρακαλώ. 

Πηγή: newpost.gr