ΑΓΑΠΗ: Το περιεχόμενο της ελληνικής θρησκείας!

Γαλούχησαν τον κόσμο γενεές επί γενεών, γαλούχησαν κι εμάς και διδάσκουν ακόμη στα παιδιά μας το παραμύθι περί της δήθεν «κοσμογονικής» για την ανθρώπινη κοινωνία έλευσης του χριστιανισμού, επειδή – λένε – η θρησκεία αυτή δίδαξε στον κόσμο την «Αγάπη»!

Ουδέν ψευδέστερον απο αυτό αφού, για όσους γνωρίζουν, ο χριστιανισμός όχι μόνο δεν δίδαξε την αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά έκανε κάτι χειρότερο: έσπειρε τη διχόνοια και το αδιαπραγμάτευτο Μίσος στην ανθρώπινη κοινωνία! Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, οι άνθρωποι διδάχθηκαν να απεχθάνονται και να μισούν τους συνανθρώπους τους εάν συνέβαινε εκείνοι να μην ασπάζονται την… ίδια θρησκεία με αυτούς! Εισήγαγε δηλ. τον θρησκευτικό φανατισμό, κάτι εντελώς πρωτόγνωρο και άγνωστο μέχρι τότε στην ανθρώπινη ιστορία!

Η λέξη «αγάπη» ως έννοια – μια λέξη ελληνικότατη – εμπεριέχεται στις έννοιες της φιλότητος και του έρωτος. Ο Έρως και η Φιλότης έχασαν τα υψηλά νοήματά τους κατά τους χριστιανικούς αιώνες και αντικαταστάθηκαν απο τη γενικευμένη χρήση του όρου «Αγάπη» που, αν και υποδεέστερη νοηματικώς ως μερική των άλλων δύο εννοιών, ωστόσο αντιπροσώπευε τον ιδεολογικό «πολιορκητικό κριό» της νέας θρησκείας. Με μπροστάρη και σημαία αυτόν τον ισχυρό αλλά και παραπλανητικό ιδεολογικό «πολιορκητικό κριό», οι καλόγεροι κατάφεραν να αλώσουν και να αποκοιμίσουν στη συνέχεια τις συνειδησιακές αντιστάσεις των λαών, κυριαρχώντας έτσι απ’ άκρη σ’ άκρη στον δυτικό κόσμο!

Τα όσα όμως υποτίθεται οτι πρεσβεύει ο χριστιανισμός ως «καλά και αγαθά» (με πρώτιστη ανάμεσά τους την «αγάπη»), προϋπήρχαν στους ανθρώπους και ειδικά στους Έλληνες ως έννοιες και ως τρόπος ζωής. Σε πολύ υψηλότερο μάλιστα επίπεδο απο τον εντελώς άγαρμπο και σχεδόν πρωτόγονο τρόπο με τον οποίο προβάλλονται ακόμη απ’ τον χριστιανισμό!

Μια εξαιρετική πραγματεία για την έννοια της Αγάπης στην αρχαία ελληνική κοινωνία και λατρεία επεξεργάστηκε η Ομάδα Ελλήνων στο θρήσκευμα «Αρκαδία», την οποία πραγματεία παρουσιάζουμε στο παρόν άρθρο. Με έκπληξη θα διαπιστώσουν πολλοί οτι οι αναφορές, τα ρητά και τα αποφθέγματα περί «Αγάπης» που συναντούνται στα κείμενα της λεγόμενης Καινής Διαθήκης, συγκρίνονται σε στοχασμό, σε βάθος σκέψης και σε ευκρίνεια σε σχέση με τα αντίστοιχα της ελληνικής γραμματείας, όσο μπορεί να συγκριθεί το τετράδιο της «έκθεσης ιδεών» ενός παιδιού δευτέρας δημοτικού με τα κείμενα ενός φτασμένου λογοτέχνη!

Με άλλα λόγια, οι Έλληνες και οι ελληνίζοντες της Μεσογείου δεν χρειάζονταν τις «ηθικές παραινέσεις» των ανθρώπων της ερήμου και των αμόρφωτων καλογέρων για μια χρηστή κοινωνία, διότι στις κατακτήσεις που αφορούν τον ηθικό στοχασμό είχαν ήδη προχωρήσει αιώνες πριν εμφανιστούν οι λεγόμενοι “ευαγγελιστές” και οι τα φαιά φέροντες επίγονοί τους.

Έννοιες και παραινέσεις για την αγάπη, τη συμπόνια, την πραότητα, τη φιλανθρωπία, την ειρηνοφιλία, τη συγχώρεση προς τους αδικούντες, την ελεημοσύνη, την ισότητα των ανθρώπων, την εγκράτεια από τα πάθη, την καλοσύνη, τη μεγαλοψυχία, την ανιδιοτέλεια, την αρωγή προς τους δυστυχούντες, τη φιλαλήθεια, την ψυχική καθαρότητα, την ομόνοια, την προτροπή αγάπης προς τους γονείς και τα παιδιά κλπ κλπ, αλλά και περί ευσέβειας και ευλάβειας κτλ, κάνουν λάθος όσοι νομίζουν οτι τα «εισήγαγε» ο χριστιανισμός στην ανθρώπινη κοινωνία. Με τις συμβουλές, τις αρχές και τις αξίες αυτές – ανάμεσα σε άλλες – γαλουχούνταν επί αιώνες οι Έλληνες και οι ελληνίζοντες όπως αποδεικνύεται. Όταν όμως τη σκυτάλη την πήραν οι καλόγεροι και οι ιδεολογικοί εκπρόσωποί τους διαστρεβλώνοντας τις έννοιες αυτές, η ανθρώπινη κοινωνία βυθίστηκε στο τέλμα και στο σκοτάδι αιώνων! Απ’ το οποίο σκοτάδι και το τέλμα, απαιτήθηκε η εκ νέου ανακάλυψη και μελέτη των ελαχίστων διασωθέντων σπαραγμάτων της ελληνικής γραμματείας (15ος αιώνας) για να καταφέρει η ανθρωπότητα να ξαναβρεί τη χαμένη της αξιοπρέπεια.

Εύγε και συγχαρητήρια στην Ομάδα Ελλήνων στο θρήσκευμα «Αρκαδία» για την εξαίρετη δουλειά που έκανε, εντρυφώντας στην ελληνική γραμματεία. Ρίξτε μια γρήγορη ματιά σε όλο το κείμενο αν δεν έχετε το χρόνο να το διαβάσετε τώρα, για να δείτε τη θεματολογία που περιλαμβάνει. Διότι τώρα ξέρετε: Χάρη στην επίπονη αυτή εργασία, απο δω και στο εξής μπορείτε ανά πάσα στιγμή να ανατρέχετε σ’ αυτήν για να βρίσκετε αναφορές, ρητά και αποφθέγματα των αρχαίων Ελλήνων σε ζητήματα που άπτονται της σχετικής θεματολογίας.

Θέσπης